การวิเคราะห์ศักยภาพของไม้ประดับเพื่อคุณภาพชีวิตที่ดีของผู้ใช้อาคาร

Abstract

การปลูกพืชในอาคารส่งเสริมสภาพแวดล้อมที่ดีภายในอาคาร ช่วยลดอาการเจ็บป่วยจากการใช้งานอาคารในพื้นที่เดิมเป็นประจำ สีเขียวจากต้นไม้ซึ่งมีต้นกำเนิดจากใบพืชช่วยลดความตึงเครียดในการทำงานและช่วยในการพักสายตา วัตถุประสงค์ของงานวิจัยนี้ เพื่อศึกษาศักยภาพของการนำไม้ประดับมาใช้สำหรับอาคารสำนักงานโดยการวิเคราะห์จากผู้ใช้อาคาร ประชากร ผู้ใช้สอยในอาคารสำนักงานในหน่วยงานของรัฐ และหน่วยงานภาคเอกชน จำนวนทั้งสิ้น 100 คน จำนวน 5 สำนักงาน เก็บตัวอย่างโดยการทำแบบสอบถาม พืชที่ใช้ศึกษาในงานวิจัยคือ พลูด่างสีทอง เป็นพืชในร่มทนทาน และเจริญเติบโตได้ดีในพื้นที่แสงน้อย เช่น ห้องสำนักงาน และพื้นที่โถงทางเดิน ลักษณะเด่น คือ ใบสีเขียวอมเหลือง ใบเป็นรูปหัวใจ นิยมปลูกเป็นไม้ประดับภายในอาคารในแจกันหรือในกระถาง และเป็นพืชที่ดูดสารพิษได้ดี เช่น ฟอร์มาลดีไฮด์ จากผลการวิเคราะห์พบว่าบริเวณห้องทำงานมีการนำต้นไม้มาประดับในอาคารมากที่สุดถึง 53% รองลงมาคือระเบียงภายนอกอาคาร 25.5% และพบว่าตำแหน่งการนำต้นไม้มาประดับในอาคารคือ พื้นทางเดิน 51.9% รองลงมาคือโต๊ะทำงาน 42.5% และต้นไม้ที่นิยมนำมาวางประดับในสำนักงานมากที่สุดคือ ต้นพลูด่าง 12% รองลงมาคือ กระบองเพชร 5% ดังนั้นการวิเคราะห์ศักยภาพของไม้ประดับโดยผู้ใช้อาคารในอาคารสำนักงานถือเป็นประโยชน์อย่างยิ่งในการนำองค์ความรู้ที่ได้ไปเผยแพร่ และสนับสนุนให้เกิดการนำไปใช้อย่างกว้างขวางมากขึ้นในหน่วยงาน และชุมชน องค์ความรู้ที่ได้สามารถนำไปพัฒนาต่อยอด เพื่อเป็นแนวทางการพัฒนานวัตกรรมการปลูกพืชในอาคารและเพิ่มศักยภาพและประสิทธิภาพที่ดีแก่ผู้ใช้อาคาร และจากการศึกษาผลของอุณหภูมิที่มีการนำต้นพลูด่างมาประดับในอาคารพบว่าในช่วงกลางวันต้นพลูด่างพุ่มสูงสามารถลดอุณหภูมิได้มากกว่าต้นพลูด่างพุ่มเตี้ย คือ 1.11°C และ 0.76 °C ตามลำดับ และในช่วงกลางคืนพบว่าต้นพลูด่างพุ่มสูงก็สามารถลดอุณหภูมิได้มากกว่าต้นพลูด่างพุ่มเตี้ยเช่นเดียวกัน คือ 1.24 °C และ 0.55 °C ดังนั้นจากงานวิจัยนี้สรุปได้ว่าการนำต้นไม้มาประดับในอาคารจะสามารถช่วยลดอุณหภูมิภายในอาคารได้