อิทธิพลของกรรมวิธีการถนอมต่อค่าปริมาณการกินได้ การย่อยได้ของวัตถุแห้ง และ อินทรีย์วัตถุ และต่อค่าการสลายตัวในกระเพาะรูเมนของวัตถุแห้งของหญ้ารูซีและใบข่อย

Abstract

การวิจัยนี มีวัตถุประสงค์เพื่อตรวจสอบข้อสงสัยที่ว่าหากจะถนอมพืชอาหารสัตว์ 2 ชนิด ด้วยกรรมวิธีที่ต่างกัน 2 วิธี เพื่อใช้เป็นอาหารแพะจะมีผลทําให้การกินได้และการย่อยได้ของวัตถุแห้งและอินทรีย์วัตถุของพืชแตกต่างกันหรือไม่ และหากใช้เทคนิคในการศึกษาค่าการสลายตัวในกระเพาะรูเมนของโคร่วมด้วย จะสามารถบอกถึงอิทธิพลของกรรมวิธีการถนอมอาหารที่มีต่อค่าการสลายตัวในกระเพาะรูเมนของวัตถุแห้งของชนิดพืชที่ผ่านกรรมวิธีการถนอมที่ต่างกันได้หรือไม่ ซึ่งดําเนินการใน 2 การทดลอง ในการทดลองที่ 1 ทําการถนอมหญ้ารูซี่และใบข่อยที่เก็บในคราวเดียวกันด้วยกรรมวิธีการหมักและการตากแห้ง เพื่อเป็นอาหารทดลอง ดําเนินการทดลองโดยใช้แพะเพศผู้จํานวน 4 ตัว นํ าหนักเฉลี่ย 33.75 + 4.11 กิโลกรัม ให้กินหญ้ารูซี่และใบข่อยที่หมักหรือตากแห้งอย่างใดอย่างหนึ่งในแต่ละช่วงการทดลองนานช่วงละ 14 วัน สลับหมุนเวียนกันไปตามแผนการทดลองแบบ 2 X 2 Factorial experiment in 4x4 Latin Square Design โดยใช้ระยะเวลาในการปรับอาหารในแต่ละช่วงนาน 9 วัน และศึกษาข้อมูลเฉพาะในช่วง5 วันสุดท้ายของแต่ละช่วงการทดลอง โดยให้สัตว์กินอาหารอย่างเต็มที่ (Ad libitum) บันทึกปริมาณอาหารที่ให้ที่เหลือ และนํ าหนักมูลในแต่ละวันของแต่ละช่วงการทดลอง และเก็บตัวอย่างอาหาร และมูลไปทําการศึกษาค่าปริมาณวัตถุแห้ง อินทรีย์วัตถุ คํานวณค่าปริมาณการกินได้ของวัตถุแห้งและอินทรีย์วัตถุ ผลปรากฎว่า ใบข่อยมีความน่ากินมากกว่าหญ้ารูซี่ จึงมีค่าปริมาณการกินได้ของวัตถุแห้งและอินทรีย์วัตถุที่สูงกว่า (P<0.01) และสัตว์ชอบกินพืชที่ผ่านกรรมวิธีการตากแห้งมากกว่าการหมัก (P<0.05) แต่กรรมวิธีการถนอมที่ต่างกันไม่มีผลทําให้ปริมาณการกินได้ของอินทรีย์วัตถุ (P>0.05) และการย่อยได้ของทั งวัตถุแห้งและอินทรีย์วัตถุ และอินทรีย์วัตถุเฉลี่ยต่อวัตถุแห้ง (P>0.05) แต่พบว่าการย่อยได้ของอินทรีย์วัตถุที่เฉลี่ยต่อปริมาณวัตถุแห้งที่กินมีความแตกต่างกัน (P<0.01) การทดลองที่ 2 ดําเนินการโดยใช้ตัวอย่างอาหารที่ได้จากการทดลองที่ 1 เพื่อศึกษาค่าการสลายตัวในกระเพาะรูเมน โดยใช้โคนมเพศ เมียที่ได้รับการผ่าตัดกระเพาะรูเมนและติดตั งท่อเปิดแบบถาวรจํานวน 4 ตัว โดยใช้เทคนิคถุงไนล่อนโดยใช้แผนการ ทดลองแบบ Randomized complete block design โดยใช้โคแต่ละตัวเป็นซํ า (block) ปรากฏว่าค่า ‘a’, ‘b’, ‘c’, ‘ed1’, ‘ed2’, ‘ed3’ และค่า Potential degradability ของหญ้ารูซี่ และใบข่อยทั งที่อบแห้ง และหมัก มีความแตกต่างกัน (P<0.01) ซึ่งผลการวิจัยนี แสดงให้เห็นว่าพืชแต่ละชนิดมีความเหมาะสมกับการถนอมด้วยกรรมวิธีที่ต่างกัน ดังนั นใน การกําหนดกรรมวิธีที่จะใช้ในการถนอมอาหารสัตว์แต่ละชนิดจําเป็นต้องพิจารณาถึงชนิดพืชที่เหมาะสมกับแต่ละ กรรมวิธีด้วย